Wincenty żyje w naszych sercach i naszych pragnieniach – mówił Biskup Kielecki Jan Piotrowski podczas Mszy św. inaugurującej Rok Jubileuszowy ku czci błogosławionego Wincentego Kadłubka. W 2023 r. mija osiemset lat od śmierci ojca kultury polskiej.
Rok jubileuszowy potrwa do 8 marca 2024 r. Zainaugurowała go Eucharystia w archiopactwie cysterskim w Jędrzejowie.
– Przez cały rok pragniemy wspominać osobę błogosławionego Wincentego Kadłubka. Niech ten czas, który daje nam Bóg, będzie przez nas owocnie wykorzystany – mówił ojciec Rafał Ścibiorowski, opat jędrzejowskich cystersów.
Penitencjaria Apostolska przyznała na wspomniany rok jubileuszowy specjalny odpust, który można spełnić pod odpowiednim warunkami.
W homilii biskup Jan Piotrowski nawiązał do życiorysu błogosławionego. – Wincenty żyje w naszych sercach i naszych pragnieniach. Jego piękne życie i twórczość sprawiły, że został włączony do grona świętych i błogosławionych. Święty Jan Paweł II – jego następca w urzędzie biskupa krakowskiego – uczył, że święci nie przemijają, ale rodzą nowych świętych. Jeśli dziś z podziwem patrzymy na błogosławionego to jego postać możemy widzieć w różnych odsłonach jego życia. Najpierw patrzymy na jego dom rodzinny i odpowiednie, chrześcijańskie wychowanie. Podobnie jest również obecnie. Wszystko zaczyna się od Chrztu Świętego. Bez tego nie byłoby dzisiejszego wydarzenia. Jako świadek wiary był solą ziemi i światłem dla świata. Posłuchał głosu Chrystusa i szedł za nim odważnie. Jego wiara i rozum unosiły go w kierunku Boga.
Błogosławiony Wincenty Kadłubek urodził się około 1150 roku w Karwowie. Kształcił się we Francji i w Italii. Pracował jako scholastyk w szkole katedralnej krakowskiej oraz jako kapelan książęcy Kazimierza Sprawiedliwego i Leszka Białego. Później został wybrany biskupem krakowskim. Był autorem Kroniki dziejów Polski i jedną z najważniejszych postaci w dziejach literatury. Pięć lat przed śmiercią zrezygnował z urzędu i osiadł w klasztorze cystersów Jędrzejowie. Został beatyfikowany w 1764 roku.
– Wincenty może być przykładem dla osób chcących w odpowiedni sposób przeżywać swoją wiarę, ale także dla całego Kościoła. Warto wspomnieć jego szczególne umiłowanie Eucharystii. Był uczestnikiem soboru w Lateranie w 1215 roku, który podkreślił obecność Chrystusa w Eucharystii. Kiedy powrócił do Polski, wówczas zapalił wieczne światło przy tabernakulum. Zwyczaj upowszechnił się potem na całym świecie. To co wyróżnia Wincentego to również kult maryjny i kult świętych. Trzecią rzeczą był patriotyzm. Święty zawsze podkreślał znaczenie miłości ojczyzny i to, że trzeba o nią dbać – tłumaczy ojciec z Archiopactwa Cysterskiego w Jędrzejowie.
tekst i zdjęcia za: emkielce.pl
