Tegorocznemu odpustowi ku czci bł. Wincentego Kadłubka towarzyszyły święcenia diakonatu. Jeden z naszych współbraci, br. Bruno Paterewicz został diakonem przez włożenie rąk ks. bpa Mariana Florczyka.

Bogactwo Kościoła objawia się w bardzo wielu formach posługi braterskiej. Wśród nich szczególne miejsce zajmują posługi ustanowione przez samego Pana Jezusa podczas Ostatniej Wieczerzy: posługa biskupa, kapłana i diakona. Biskup jest następcą apostołów, pasterzem tej cząstki Kościoła, jaką jest diecezja, kapłan jako swego rodzaju zastępca biskupa, w jego imieniu odprawia dla wiernych mszę św. i odpuszcza im grzechy przez sakrament pokuty. Diakon natomiast jest najbliższym współpracownikiem biskupa i kapłanów: asystuje przy mszy św., czyta ewangelię, głosi homilie i kazania, chrzci, odprawia niektóre nabożeństwa, a czasem nawet odprowadza zmarłych na cmentarz i błogosławi nowożeńców.

Dzieje Apostolskie opowiadają historię ustanowienia siedmiu pierwszych diakonów. Apostołowie będąc przytłoczeni ogromem pracy duszpasterskiej postanowili mianować siedmiu szlachetnych mężczyzn, aby byli dla nich bezpośrednią pomocą. Po wybraniu owych siedmiu, modlili się i włożyli na nich ręce.

Tegorocznemu odpustowi ku czci bł. Wincentego Kadłubka towarzyszył ten sam obrzęd. W sobotę 29 sierpnia o godz. 11:00 ksiądz biskup Marian Florczyk, biskup pomocniczy naszej diecezji, wśród modlitw zanoszonych do Boga włożył ręce na głowę naszego współbrata, Brunona Paterewicza, profesa wieczystego tutejszego archiopactwa, studiującego na VI roku WSD Braci Mniejszych Franciszkanów w Katowicach-Panewnikach, aby na swojej drodze ku kapłaństwu przez kilka miesięcy spełniał posługę diakonatu. W tej ważnej dla naszego brata chwili towarzyszyła mu nie tylko lokalna wspólnota zakonna, ale także zaproszeni goście, bracia franciszkanie oraz liczne grono parafian. Nie zapominajmy o br. diakonie Brunonie w naszych modlitwach.