Radość z przyjścia Syna Bożego i Jego z nami zamieszkania, celebrowana jest na różny sposób. Można ją nieco przedłużyć, choćby poprzez śpiew kolęd lub, jak to miało miejsce dzisiaj, poprzez świąteczne spotkania. Po południu, w naszym klasztornym refektarzu, spotkała się wspólnota Żywego Różańca, działająca przy cysterskiej parafii. Nie zabrakło barszczu, pierogów, kapusty z grzybami oraz kolęd i dobrych słów.

Zazwyczaj spotkanie członkiń Żywego Różańca odbywało się przed świętami, łamano się wówczas opłatkiem, składano sobie najlepsze życzenia, nawet menu przypominało to, które odnajdujemy na wigilijnych stołach w domach rodzinnych – w tym roku było jednak trochę inaczej.

Blisko osiemdziesiąt członkiń wspólnoty przybyło w niedzielne popołudnie do klasztoru, aby wspólnie z opiekunem – o. Jakubem, dzielić radość z przyjścia Oczekiwanego. Po przywitaniu i życzeniach wszyscy zasiedli do suto zastawionych stołów. Pośród wiktuałów, obok tych wymienionych wyżej, znalazła się ryba po grecku, świeże owoce, ciasto, a także kawa i herbata. Podczas rozmów i śpiewów kolęd nie zabrakło wspomnienia o wszystkich członkiniach, które z różnych powodów – wieku, stanu zdrowia lub wypadków losowych – nie mogły przybyć na spotkanie. Ojciec Jakub poprosił o szczególną modlitwę właśnie za tych, których na tym spotkaniu zabrakło. Obecni zastanawiali się nad formami aktywności w bieżącym roku, oraz poczynili pewne ustalenia dotyczące mających nadejść wydarzeń.

Ojciec opiekun i zelatorki serdecznie zapraszają wszystkich chętnych do włączenia się we wspólnotę i podjęcie codziennej modlitwy różańcowej w intencjach wyznaczonych przez Kościół. Wszelkich informacji w tej kwestii udziela o. Jakub.