Uroczysta suma odpustowa pod przewodnictwem ks. biskupa Krzysztofa Nitkiewicza zwieńczyła tegoroczne obchody wielkiego odpustu wincentiańskiego. Po Mszy świętej parafianie, mieszkańcy miasta i licznie przybyli goście, wzięli udział w procesji z relikwiami Patrona Miasta po przyklasztornych alejach.

Świętość to nie abstrakcyjny ideał dostępny jedynie dla wąskiej garstki wybranych. Święci żyją pomiędzy nami, na naszej ziemi, wyrośli i wychowali się w naszej zwyczajnej codzienności. Nasza ziemia zna bardzo wiele przykładów takiej zwyczajnej, a jednocześnie wybitnej świętości. Niemal na wyciągnięcie ręki, w naszejklasztornej świątyni, mamy jeden z takich przykładów, bł. Wincentego Kadłubka.

Niedzielna uroczystość, która nas tak licznie zgromadziła stała się doskonałą okazją, aby przypomnieć sobie nasze własne powołanie do świętości. Mistrz Wincenty wyjątkowo wyraźnie uczył nas w tych dniach na własnym przykładzie, jak sumiennie wykonywać swoją pracę, jak kochać Chrystusa Pana obecnego wśród pod postacią chleba, a w sobotę, gdy wyszliśmy mu naprzeciw do „Kopca spotkania” pokazał nam wzór chrześcijańskiej pokory, która potrafi zrezygnować ze swojego na rzecz większych i cenniejszych wartości.

Wraz z nami nauki Wincentego podczas tego Triduum słuchali ojcowie i bracia cystersi nie tylko z tutejszego klasztoru, wśród nich ojcowie opaci, słuchali zaprzyjaźnieni z nami kapłani, a dzisiejszą centralną sumę odpustową odprawił ks. bp Krzysztof Nitkiewicz, który w homilii podpowiedział nam, jak jeszcze gorliwiej korzystać z przykładu świętości naszego Błogosławionego.

Przez te dni słuchajmy uważnie słowa Bożego i uczestniczyliśmy w skupieniu w Najświętszej Ofierze. Także niedziela uroczysta celebracja była radosnym zaproszeniem do szkoły świętości. Zabierzmy tę radość do naszych rodzin, do sąsiedztwa, do miejsc pracy, a zwłaszcza do tych, którzy są smutni, samotni i pogrążeni w beznadziei.

Kolejny wielki odpust wincentiański już za rok! Oczekujmy na niego z radosną ufnością.

foto: Ewa Adamczyk